obarczyć

obarcz|yć

~ony сов. kogo czym взвалить на кого что; обременить кого чем; ~ono go pracą ponad siły на него взвалили непосильную работу;

~ kogoś winą возложить вину на кого-л.; ● ktoś (jest) ~ony dziećmi, rodziną кто-л. обременён детьми, семьёй

+ obciążyć