uczyć się

ucz|yć się

несов. czego учиться, обучаться чему; ~ się muzyki учиться музыке; ~ się na pamięć учить (заучивать) наизусть;

~ się na kogoś разг. учиться на кого-л.; ● ~ się rozumu набираться ума; człowiek do śmierci się ~y погов. век живи — век учись