nadbiec

nadbie|c

~gnie, ~gł сов. 1. подбежать, прибежать; подоспеть;

2. подойти; ~gł pociąg подошёл поезд;

3. набежать; ~gła fala набежала волна;

4. донестись, дойти; ~gły głosy донеслись голоса

+ 1. przybiec 2. nadejść, przybyć, nadjechać 3. nadpłynąć 4. dobiec, dolecieć, dotrzeć